Gareth Jones wierzył w etos rzetelnego dziennikarstwa. Ryzyko narażenia życia w trakcie zbierania materiałów do publikacji to jego świadomy wybór. Wyjazd na sowiecką Ukrainę w 1933 roku był dla niego śmiertelnie niebezpieczny. Podróż cudzoziemca po ZSRR bez wymaganych zezwoleń to przestępstwo. Dyplomata z immunitetem zostałby uznany za persona non grata. Dociekliwy dziennikarz mógł zniknąć w bezkresnym archipelagu GUŁAG. To, co zobaczył a potem opisał wstrząsnęło opinią publiczną świata. Celowo wywołany przez Stalina głód w czasie przymusowej kolektywizacji eksterminował ludność Ukrainy. Kreml oczywiście zaprzeczył i rozpoczął kampanie dezinformacji. Brytyjskiego dziennikarza oskarżono o szpiegostwo. Opłacani przez ZSRR zachodni dziennikarze podważali jego wiarygodność. Niestety ta kampania oszczerstw przyniosła pozytywne dla Sowietów skutki. To, co opisał Jones uznano za tak potworne, że aż nieprawdopodobne. Stalin jednak, co znamienne zapamiętał, kto przysporzył mu tyle kłopotów. Dyktator cierpliwie czekał, aby dokonać zemsty.

Warto zobaczyć w kinie.

Plakat: FILMWEB

Kate to młoda wykształcona kobieta. Jako prawnik w Międzynarodowym Trybunale Karnym pomaga ścigać zbrodniarzy wojennych. Ta praca to dla niej swego rodzaju terapia. Urodzona w Rwandzie przeżyła ludobójstwo z 1994 roku. Okaleczona psychicznie i fizycznie została adoptowana przez Eve Ashby obrończynie praw człowieka. Mimo upływu lat nadal zmaga się z traumatyczną przeszłością.

Aresztowanie jednego z lokalnych watażków w Afryce uruchamia ciąg dramatycznych i krwawych wydarzeń. Osądzenie zbrodniarzy wojennych to nie jest oczywisty priorytet dla wszystkich zainteresowanych tym rejonem świata. Rządy mocarstw, koncerny szukające nowych złóż surowców i urzędnicy ONZ szukają sposobu na wybrnięcie z tak kłopotliwej sytuacji. Kate wierzy w skuteczność systemu sprawiedliwości. Czy ma racje?

Jahja Ajjasz nikomu w pełni nie zaufał. Nigdy nie spędzał dwóch nocy w tym samym miejscu. Z rodziną spotykał się sporadycznie. Sam decydował, kiedy i jak zorganizować kolejny zamach. Ofiarami byli niewinni cywile. Taka wręcz paranoiczna ostrożność jak na razie ocaliła go przed schwytaniem lub śmiercią. Walka z Izraelem była celem jego życia. W styczniu 1996 roku popełnił jednak jeden jedyny błąd.

Pożyczony telefon komórkowy miał mu umożliwić kontakt z ojcem. W czasie rozmowy, gdy Izraelczycy rozpoznali jego głos, odpalono mały ładunek wybuchowy ukryty w telefonie. Szin Bet dokonał kolejnej, selektywnej eliminacji groźnego terrorysty. Siły Obronne Izraela to potężny argument odstraszania dla wszystkich wrogów tego kraju. Służby specjalne tego regionalnego mocarstwa prowadzą nieustanną wojnę z każdym, kto stanowi zagrożenie dla ich ojczyzny. Egzekucje pozasądowe to stały element koncepcji samoobrony Izraela. Materiał zebrany w książce świetnie opisuje skomplikowaną historie tego regionu świata. Rzetelna praca obiektywnego dziennikarza.

Foto własne

Gary Hart był pod koniec lat 80-tych wielką nadzieją partii demokratycznej w USA. Stosunkowo młody charyzmatyczny i elokwentny senator był uważany za faworyta w wyborach prezydenckich w 1988 roku. Dziennikarze porównywali go do J.F.K. Niestety w pewnych aspektach mieli rację. Wsparcie wzorcowej rodziny i energiczna kampania medialna coraz bardziej przybliżała ambitnego senatora z Colorado do końcowego sukcesu. Rywale polityczni naprawdę uważali go za niebezpiecznego przeciwnika. Kampania prezydencka to jednak bieg długodystansowy a nie sprint. Trzeba być czujny w czasie całej długiej rywalizacji. Jedno kłamstwo, jedna fotografia, jeden dociekliwy dziennikarz i faworyt politycznej walki jest skończony. A miało być tak pięknie.

Plakat.FILMWEB